جراحي پلاستيك

ليپوساكشن كه با اسامي ليپوپلاستي ( « تغيير شكل چربي») يا ساكشن ليپكتومي ( برداشت چربي با كمك ساكشن) نيز شناخته مي شود يك عمل جراحي زيبايي است كه چربي را از قسمتهاي متفاوتي از بدن بر مي دارد.

نواحي كه بر روي آنها عمل انجام مي شود عبارتند از شكم، رانها، باسن، گردن، دست ها و جاهاي ديگري از بدن. چربي معمولا” از طريق يك كانول يا آسپيراتور برداشته مي شود.

اگر چه فعاليت بدني و رژيم غذايي براي از دست دادن وزن و چربي هاي اضافي مفيد مي باشد ولي بعضي از رسوبات چربي ممكن است به اين تلاشها پاسخ ندهند. در اينگونه موارد استفاده از ليپوساكشن مي تواند يك انتخاب باشد.

ليپوساكشن يك جايگزين بدون زحمت براي فعاليت و رژيم غذايي نيست. اين كار نوعي شكل دادن به بدن است و نه يك روش كاهش وزن. ميزان چربي برداشت شده بسته به پزشك، روش جراحي و بيمار متفاوت است ولي ميزان ميانگين آن معمولا” كمتر از ۱۰ پوند ( ۵ كيلوگرم ) است.

عوامل متعددي وجود دارند كه ميزان چربي را كه در يك جلسه مي توان با اطمينان برداشت كرد، محدود مي نمايند.
ولي در نهايت پزشك و بيمار تصميم مي گيرند . برداشت زياد چربي عواقب منفي بدنبال دارد. در افرادي كه بيش از حد ساكشن مي شوند در پوست برجستگي ها و يا دندانه هاي غير طبيعي ممكن است ديده شود.

گزارش هايي در مورد افرادي كه ۵۰ پوند ( ۷/۲۲ كيلوگرم) چربي از بدنشان برداشت شده اغراق آميز است. در عين حال ، امكان شكل دادن با ليپوساكشن مي تواند كاهش وزن ظاهري كه ايجاد مي كند بيشتر از ميزان چربي واقعي برداشت شده از بدن باشد . اين عمل تحت بيهوشي عمومي يا لوكال قابل انجام است. بي خطر بودن تكنيك به ميزان بافت برداشت شده، انتخاب بيهوشي و سلامت عمومي بيمار دارد.

انتخاب بيمار
هر فردي كانديد مناسبي براي ليپوساكشن نمي باشد . همانطور كه قبلا” ذكر شد، اين عمل جايگزين مناسبي براي رژيم غذايي يا تحرك بدني نيست . يك كانديد مناسب بايد :
• بيشتر از ۱۸ سال سن داشته باشد.
• از سلامت عمومي بهره مند باشد .
• رژيم غذايي و فعاليت بدني را بكار برده باشد ولي ۱۰ تا ۱۵ پوند آخر اضافه وزن در بعضي از قسمتهاي ذخيره اي بدن باقي مانده باشد.
ديابت ، عفونت و مشكلات قلبي عروقي معمولا” فرد را فاقد صلاحيت براي انجام اين عمل مي گردانند.
در افراد مسن، پوست الاستيسيته كمتري دارد، بنابراين معمولا” به سادگي در اطراف شكل جديد سفت نمي شود. در اين موارد علاوه بر ليپوساكشن, عمل هاي ديگري نيز بايد انجام گردد.

آماده سازي بيمار
• هيچ نوع آنتي كوگوالاني در طي دو هفته قبل از عمل مصرف نشده باشد
• اگر نياز به بيهوشي عمومي باشد و جراحي در صبح انجام گيرد، بيمار بايد از شب قبل ناشتا باشد. در صورت استفاده از بي حسي لوكال نيازي به ناشتا بودن نيست.
• از حدود دوماه قبل از عمل سيگار كشيدن بايد ممنوع گردد. سيگار كشيدن با گردش خون تداخل دارد و ممكن است ريسك ايجاد لخته خون را افزايش دهد.

عمل
در تمام روشهاي ليپوساكشن موارد خاصي است كه بايد مد نظر قرار گيرند:
• قبل از عمل بيمار و جراح در مورد اينكه چه نواحي تحت درمان قرار گيرند و چه نتيجه اي مورد انتظار خواهد بود صحبت نموده و به توافق رسيده باشند.
• در روز عمل برگ رضايت عمل تكميل شود.
• حدود يك ساعت قبل از عمل آنتي بيوتيك داده شود.
• نواحي مورد عمل در حاليكه بيمار در حالت ايستاده قرار دارد، بر روي بدن مشخص گردند.
• بعضي اوقات از نواحي كه قراراست عمل شوند عكس مي گيرند تا بيمار عكس هاي قبل و بعد از عمل را داشته باشد.
• در اطاق عمل از محلولهاي استريل كننده نظير بتادين استفاده شود.
• بي حسي موضعي تزريق مي شود و بيمار مي تواند آرام بخش خوراكي يا وريدي دريافت نمايد.
• برشها كوچك و در حد ۳/۱ تا ۴/۱ اينچ هستند.
• بيمار IV Line داشته باشد زيرا همراه با چربي مايع نيز از دست خواهد رفت وتعادل بدن بايد برقرار بماند.
• بيمار تحت مانيتورينگ باشد تا فشارخون، ضربان قلب وسطح اكسيژن خون تحت كنترل باشد.
• بيمار به خاطر حركت كانولا فقط احساس خراشيده شدن و مالش خواهد داشت.
• معمولا” بيمار همان روز مي تواند بلند شود، راه رفته و به منزل برود، البته در صورتيكه بيهوشي عمومي نگرفته باشد.

بهبود
• پس از عمل، تا زماني كه درناژ متوقف شود كه بسته به محل حدود چندين روز تا ۲ الي ۴ هفته طول مي كشد، بيمار بايد از لباس چسب يا بانداژ فشاري استفاده كند.
• هر يك تا دو روز بايد بانداژ تعويض شود.
• درن ها و بخيه ها پس از ۵ تا ۱۰ روز يا هر زما نيكه درناژ تخليه شود بايد برداشته شوند.
• درد با داروهاي مسكن معمول كنترل مي شود.
• تورم بعد از دو هفته تا دو ماه فروكش مي كند.
• خونمردگي ها بعد از چند روز تا دو هفته پاك مي شوند.
• بي حسي ممكن است چندين هفته ادامه يابد.
• بعد از چند روز تا چند هفته بسته به نوع عمل مي توان فعاليت را شروع نمود.
نتيجه نهايي يك تا شش ماه پس از جراحي مشخص مي گردد، پس از چند روز تا چند هفته كه تورم برطرف شود بيمار تغييرات قابل توجهي را خواهد ديد.

عوارض جانبي
عارضه جانبي ( Side Effect ) بر خلاف كمپليكاسيون از جهت پزشكي يك مشكل جزئي و خفيف است، هر چند كه مي تواند ناراحت كننده و حتي دردناك باشند.
• خونمردگي : مي تواند در كوتاه مدت دردناك باشد و طي كمتر از چند هفته محو مي شود.
• تورم : طي يك تا دو ماه به تدريج از بين مي رود.
• اسكار : بسته به نوع خاص عمل اندازه آن فرق مي كند و بايد طي چند هفته از بين برود. باقي ماندن اسكار يك مسئله شخصي است و تا حدي به وراثت فرد بر مي گردد. در بعضي افراد، بهبود اسكار ممكن است يك سال به طول انجامد.
• درد : درد گذراست و با داروهاي مسكن معمولي بهبود مي يابد.
• بي حسي : گاهي اوقات براي چند هفته باقي مي ماند.
• محدوديت حركت : بسته به نوع عمل دارد.

عوارض احتمالي جدي تري عبارتند از :
• واكنشهاي آلرژيك به بيهوشي : اكثر موارد ليپوساكشن با بي حسي لوكال انجام مي شود، بنابراين از خطرات بيهوشي عمومي اجتناب مي شود.

• عفونت : هر زماني كه بدن بريده يا سوراخ شود، باكتريها مي توانند نفوذ كرده و عفونت ايجاد كنند. در حين ليپوساكشن، سوراخهاي كوچك متعددي به عرض تقريبا: ۳/۱ اينچ براي ورود كانولا ايجاد مي شود.

• آسيب پوستي : اكثر جراحان بر روي لايه هاي عمقي چربي كار مي كنند تا از زخمي شدن پوست علاوه بر زخمهاي ناشي از ورود كانولا جلوگيري كنند.

• گاهي اوقات ممكن است كانولا بافت زير پوست را تخريب نمايد و به شكل ظاهري لكه دار بر روي سطح پوست تظاهر كند.

• نكروز پوستي از عوارض نادر است و پوست ناحيه نكروزه از بين مي رود. باكتريها مي توانند به اين ناحيه تهاجم كنند.

• سوراخ شده يك ارگان داخلي : از آنجائيكه كانولا در معرض ديد جراح نيست، گاهي اوقات باعث آسيب يك ارگان داخلي مي شود، مثل روده ها در حين ليپوساكشن كم، چنين صدمه اي مي تواند به كمك جراحي اصلاح شود ولي در موارد نادري ممكن است كشنده باشد.

• نا منظمي قوام پوست : گاهي اوقات پوست ممكن است بصورت برجسته و ناهموار به نظر برسد كه ناشي از برداشت غير يكنواخت چربي يا الاسيستي ضعيف پوست مي باشد. روند ترميم در افراد مختلف متفاوت است و در بيماران مسن تر سير بهبودي آهسته تر و نا كامل تر مي باشد.

• ترومبوآمبولي و آمبولي چربي : اگر چه ليپوساكشن از نظر ترومبوآمبولي يك جراحي كم خطر محسوب مي شود ولي نبايد خطر آنرا ناديده گرفت.

• سوختگي ها : گاهي اوقات حركات كانولا مي توانند باعث سوختگي هاي اصطكاكي بر روي پوست يا اعصاب شوند. علاوه بر اين، در UAL ، گرماي ناشي از دستگاه اولتراسوند مي توانند موجب آسيب پوست يا بافتهاي عمقي شود.

• مسموميت با ليدوكائين : در روش فوق مرطوب يا توري كه حجم زيادي از مايع تزريق مي گيرد و يا در هنگامي كه مايع غلظت بالايي از ليدوكائين دارد ممكن است ميزان ليدوكائين نسبت به بدن فرد افزايش يابد. مسموميت با ليدوكائين در ابتدا موجب گزگز و خواب آلودگي و در نهايت تشنج و بدن بال آناختلال هوشياري و قفسه سينه و تنفسي شود.

• عدم تعادل مايعات : چون بافت چربي مقادير زيادي مايع دارد كه در ليپوساكشن برداشته مي شود و نيز جراح در حين عمل، بخصوص در ليپوساكشن توري، مقادير زيادي مايع تزريق مي كند خطر بهم خوردن تعادل مايعات بدن وجود دارد. اين اتفاق ممكن است بعد از عمل و زماني كه بيمار در منزل است روي دهد. اگر مقدار مايع باقيمانده در بدن زياد باشد، قلب، ريه ها و كليه ها تحت تاثير قرار مي گيرند.ليپوساكشن كه با اسامي ليپوپلاستي ( « تغيير شكل چربي») يا ساكشن ليپكتومي ( برداشت چربي با كمك ساكشن) نيز شناخته مي شود يك عمل جراحي زيبايي است كه چربي را از قسمتهاي متفاوتي از بدن بر مي دارد.

نواحي كه بر روي آنها عمل انجام مي شود عبارتند از شكم، رانها، باسن، گردن، دست ها و جاهاي ديگري از بدن. چربي معمولا” از طريق يك كانول يا آسپيراتور برداشته مي شود.

اگر چه فعاليت بدني و رژيم غذايي براي از دست دادن وزن و چربي هاي اضافي مفيد مي باشد ولي بعضي از رسوبات چربي ممكن است به اين تلاشها پاسخ ندهند. در اينگونه موارد استفاده از ليپوساكشن مي تواند يك انتخاب باشد.

ليپوساكشن يك جايگزين بدون زحمت براي فعاليت و رژيم غذايي نيست. اين كار نوعي شكل دادن به بدن است و نه يك روش كاهش وزن. ميزان چربي برداشت شده بسته به پزشك، روش جراحي و بيمار متفاوت است ولي ميزان ميانگين آن معمولا” كمتر از ۱۰ پوند ( ۵ كيلوگرم ) است.

عوامل متعددي وجود دارند كه ميزان چربي را كه در يك جلسه مي توان با اطمينان برداشت كرد، محدود مي نمايند.
ولي در نهايت پزشك و بيمار تصميم مي گيرند . برداشت زياد چربي عواقب منفي بدنبال دارد. در افرادي كه بيش از حد ساكشن مي شوند در پوست برجستگي ها و يا دندانه هاي غير طبيعي ممكن است ديده شود.

گزارش هايي در مورد افرادي كه ۵۰ پوند ( ۷/۲۲ كيلوگرم) چربي از بدنشان برداشت شده اغراق آميز است. در عين حال ، امكان شكل دادن با ليپوساكشن مي تواند كاهش وزن ظاهري كه ايجاد مي كند بيشتر از ميزان چربي واقعي برداشت شده از بدن باشد . اين عمل تحت بيهوشي عمومي يا لوكال قابل انجام است. بي خطر بودن تكنيك به ميزان بافت برداشت شده، انتخاب بيهوشي و سلامت عمومي بيمار دارد.

انتخاب بيمار
هر فردي كانديد مناسبي براي ليپوساكشن نمي باشد . همانطور كه قبلا” ذكر شد، اين عمل جايگزين مناسبي براي رژيم غذايي يا تحرك بدني نيست . يك كانديد مناسب بايد :
• بيشتر از ۱۸ سال سن داشته باشد.
• از سلامت عمومي بهره مند باشد .
• رژيم غذايي و فعاليت بدني را بكار برده باشد ولي ۱۰ تا ۱۵ پوند آخر اضافه وزن در بعضي از قسمتهاي ذخيره اي بدن باقي مانده باشد.
ديابت ، عفونت و مشكلات قلبي عروقي معمولا” فرد را فاقد صلاحيت براي انجام اين عمل مي گردانند.
در افراد مسن، پوست الاستيسيته كمتري دارد، بنابراين معمولا” به سادگي در اطراف شكل جديد سفت نمي شود. در اين موارد علاوه بر ليپوساكشن, عمل هاي ديگري نيز بايد انجام گردد.

آماده سازي بيمار
• هيچ نوع آنتي كوگوالاني در طي دو هفته قبل از عمل مصرف نشده باشد
• اگر نياز به بيهوشي عمومي باشد و جراحي در صبح انجام گيرد، بيمار بايد از شب قبل ناشتا باشد. در صورت استفاده از بي حسي لوكال نيازي به ناشتا بودن نيست.
• از حدود دوماه قبل از عمل سيگار كشيدن بايد ممنوع گردد. سيگار كشيدن با گردش خون تداخل دارد و ممكن است ريسك ايجاد لخته خون را افزايش دهد.

عمل
در تمام روشهاي ليپوساكشن موارد خاصي است كه بايد مد نظر قرار گيرند:
• قبل از عمل بيمار و جراح در مورد اينكه چه نواحي تحت درمان قرار گيرند و چه نتيجه اي مورد انتظار خواهد بود صحبت نموده و به توافق رسيده باشند.
• در روز عمل برگ رضايت عمل تكميل شود.
• حدود يك ساعت قبل از عمل آنتي بيوتيك داده شود.
• نواحي مورد عمل در حاليكه بيمار در حالت ايستاده قرار دارد، بر روي بدن مشخص گردند.
• بعضي اوقات از نواحي كه قراراست عمل شوند عكس مي گيرند تا بيمار عكس هاي قبل و بعد از عمل را داشته باشد.
• در اطاق عمل از محلولهاي استريل كننده نظير بتادين استفاده شود.
• بي حسي موضعي تزريق مي شود و بيمار مي تواند آرام بخش خوراكي يا وريدي دريافت نمايد.
• برشها كوچك و در حد ۳/۱ تا ۴/۱ اينچ هستند.
• بيمار IV Line داشته باشد زيرا همراه با چربي مايع نيز از دست خواهد رفت وتعادل بدن بايد برقرار بماند.
• بيمار تحت مانيتورينگ باشد تا فشارخون، ضربان قلب وسطح اكسيژن خون تحت كنترل باشد.
• بيمار به خاطر حركت كانولا فقط احساس خراشيده شدن و مالش خواهد داشت.
• معمولا” بيمار همان روز مي تواند بلند شود، راه رفته و به منزل برود، البته در صورتيكه بيهوشي عمومي نگرفته باشد.

بهبود
• پس از عمل، تا زماني كه درناژ متوقف شود كه بسته به محل حدود چندين روز تا ۲ الي ۴ هفته طول مي كشد، بيمار بايد از لباس چسب يا بانداژ فشاري استفاده كند.
• هر يك تا دو روز بايد بانداژ تعويض شود.
• درن ها و بخيه ها پس از ۵ تا ۱۰ روز يا هر زما نيكه درناژ تخليه شود بايد برداشته شوند.
• درد با داروهاي مسكن معمول كنترل مي شود.
• تورم بعد از دو هفته تا دو ماه فروكش مي كند.
• خونمردگي ها بعد از چند روز تا دو هفته پاك مي شوند.
• بي حسي ممكن است چندين هفته ادامه يابد.
• بعد از چند روز تا چند هفته بسته به نوع عمل مي توان فعاليت را شروع نمود.
نتيجه نهايي يك تا شش ماه پس از جراحي مشخص مي گردد، پس از چند روز تا چند هفته كه تورم برطرف شود بيمار تغييرات قابل توجهي را خواهد ديد.

عوارض جانبي
عارضه جانبي ( Side Effect ) بر خلاف كمپليكاسيون از جهت پزشكي يك مشكل جزئي و خفيف است، هر چند كه مي تواند ناراحت كننده و حتي دردناك باشند.
• خونمردگي : مي تواند در كوتاه مدت دردناك باشد و طي كمتر از چند هفته محو مي شود.
• تورم : طي يك تا دو ماه به تدريج از بين مي رود.
• اسكار : بسته به نوع خاص عمل اندازه آن فرق مي كند و بايد طي چند هفته از بين برود. باقي ماندن اسكار يك مسئله شخصي است و تا حدي به وراثت فرد بر مي گردد. در بعضي افراد، بهبود اسكار ممكن است يك سال به طول انجامد.
• درد : درد گذراست و با داروهاي مسكن معمولي بهبود مي يابد.
• بي حسي : گاهي اوقات براي چند هفته باقي مي ماند.
• محدوديت حركت : بسته به نوع عمل دارد.

عوارض احتمالي جدي تري عبارتند از :
• واكنشهاي آلرژيك به بيهوشي : اكثر موارد ليپوساكشن با بي حسي لوكال انجام مي شود، بنابراين از خطرات بيهوشي عمومي اجتناب مي شود.

• عفونت : هر زماني كه بدن بريده يا سوراخ شود، باكتريها مي توانند نفوذ كرده و عفونت ايجاد كنند. در حين ليپوساكشن، سوراخهاي كوچك متعددي به عرض تقريبا: ۳/۱ اينچ براي ورود كانولا ايجاد مي شود.

• آسيب پوستي : اكثر جراحان بر روي لايه هاي عمقي چربي كار مي كنند تا از زخمي شدن پوست علاوه بر زخمهاي ناشي از ورود كانولا جلوگيري كنند.

• گاهي اوقات ممكن است كانولا بافت زير پوست را تخريب نمايد و به شكل ظاهري لكه دار بر روي سطح پوست تظاهر كند.

• نكروز پوستي از عوارض نادر است و پوست ناحيه نكروزه از بين مي رود. باكتريها مي توانند به اين ناحيه تهاجم كنند.

• سوراخ شده يك ارگان داخلي : از آنجائيكه كانولا در معرض ديد جراح نيست، گاهي اوقات باعث آسيب يك ارگان داخلي مي شود، مثل روده ها در حين ليپوساكشن كم، چنين صدمه اي مي تواند به كمك جراحي اصلاح شود ولي در موارد نادري ممكن است كشنده باشد.

• نا منظمي قوام پوست : گاهي اوقات پوست ممكن است بصورت برجسته و ناهموار به نظر برسد كه ناشي از برداشت غير يكنواخت چربي يا الاسيستي ضعيف پوست مي باشد. روند ترميم در افراد مختلف متفاوت است و در بيماران مسن تر سير بهبودي آهسته تر و نا كامل تر مي باشد.

• ترومبوآمبولي و آمبولي چربي : اگر چه ليپوساكشن از نظر ترومبوآمبولي يك جراحي كم خطر محسوب مي شود ولي نبايد خطر آنرا ناديده گرفت.

• سوختگي ها : گاهي اوقات حركات كانولا مي توانند باعث سوختگي هاي اصطكاكي بر روي پوست يا اعصاب شوند. علاوه بر اين، در UAL ، گرماي ناشي از دستگاه اولتراسوند مي توانند موجب آسيب پوست يا بافتهاي عمقي شود.

• مسموميت با ليدوكائين : در روش فوق مرطوب يا توري كه حجم زيادي از مايع تزريق مي گيرد و يا در هنگامي كه مايع غلظت بالايي از ليدوكائين دارد ممكن است ميزان ليدوكائين نسبت به بدن فرد افزايش يابد. مسموميت با ليدوكائين در ابتدا موجب گزگز و خواليپوساكشن كه با اسامي ليپوپلاستي ( « تغيير شكل چربي») يا ساكشن ليپكتومي ( برداشت چربي با كمك ساكشن) نيز شناخته مي شود يك عمل جراحي زيبايي است كه چربي را از قسمتهاي متفاوتي از بدن بر مي دارد.

نواحي كه بر روي آنها عمل انجام مي شود عبارتند از شكم، رانها، باسن، گردن، دست ها و جاهاي ديگري از بدن. چربي معمولا” از طريق يك كانول يا آسپيراتور برداشته مي شود.

اگر چه فعاليت بدني و رژيم غذايي براي از دست دادن وزن و چربي هاي اضافي مفيد مي باشد ولي بعضي از رسوبات چربي ممكن است به اين تلاشها پاسخ ندهند. در اينگونه موارد استفاده از ليپوساكشن مي تواند يك انتخاب باشد.

ليپوساكشن يك جايگزين بدون زحمت براي فعاليت و رژيم غذايي نيست. اين كار نوعي شكل دادن به بدن است و نه يك روش كاهش وزن. ميزان چربي برداشت شده بسته به پزشك، روش جراحي و بيمار متفاوت است ولي ميزان ميانگين آن معمولا” كمتر از ۱۰ پوند ( ۵ كيلوگرم ) است.

عوامل متعددي وجود دارند كه ميزان چربي را كه در يك جلسه مي توان با اطمينان برداشت كرد، محدود مي نمايند.
ولي در نهايت پزشك و بيمار تصميم مي گيرند . برداشت زياد چربي عواقب منفي بدنبال دارد. در افرادي كه بيش از حد ساكشن مي شوند در پوست برجستگي ها و يا دندانه هاي غير طبيعي ممكن است ديده شود.

گزارش هايي در مورد افرادي كه ۵۰ پوند ( ۷/۲۲ كيلوگرم) چربي از بدنشان برداشت شده اغراق آميز است. در عين حال ، امكان شكل دادن با ليپوساكشن مي تواند كاهش وزن ظاهري كه ايجاد مي كند بيشتر از ميزان چربي واقعي برداشت شده از بدن باشد . اين عمل تحت بيهوشي عمومي يا لوكال قابل انجام است. بي خطر بودن تكنيك به ميزان بافت برداشت شده، انتخاب بيهوشي و سلامت عمومي بيمار دارد.

انتخاب بيمار
هر فردي كانديد مناسبي براي ليپوساكشن نمي باشد . همانطور كه قبلا” ذكر شد، اين عمل جايگزين مناسبي براي رژيم غذايي يا تحرك بدني نيست . يك كانديد مناسب بايد :
• بيشتر از ۱۸ سال سن داشته باشد.
• از سلامت عمومي بهره مند باشد .
• رژيم غذايي و فعاليت بدني را بكار برده باشد ولي ۱۰ تا ۱۵ پوند آخر اضافه وزن در بعضي از قسمتهاي ذخيره اي بدن باقي مانده باشد.
ديابت ، عفونت و مشكلات قلبي عروقي معمولا” فرد را فاقد صلاحيت براي انجام اين عمل مي گردانند.
در افراد مسن، پوست الاستيسيته كمتري دارد، بنابراين معمولا” به سادگي در اطراف شكل جديد سفت نمي شود. در اين موارد علاوه بر ليپوساكشن, عمل هاي ديگري نيز بايد انجام گردد.

آماده سازي بيمار
• هيچ نوع آنتي كوگوالاني در طي دو هفته قبل از عمل مصرف نشده باشد
• اگر نياز به بيهوشي عمومي باشد و جراحي در صبح انجام گيرد، بيمار بايد از شب قبل ناشتا باشد. در صورت استفاده از بي حسي لوكال نيازي به ناشتا بودن نيست.
• از حدود دوماه قبل از عمل سيگار كشيدن بايد ممنوع گردد. سيگار كشيدن با گردش خون تداخل دارد و ممكن است ريسك ايجاد لخته خون را افزايش دهد.

عمل
در تمام روشهاي ليپوساكشن موارد خاصي است كه بايد مد نظر قرار گيرند:
• قبل از عمل بيمار و جراح در مورد اينكه چه نواحي تحت درمان قرار گيرند و چه نتيجه اي مورد انتظار خواهد بود صحبت نموده و به توافق رسيده باشند.
• در روز عمل برگ رضايت عمل تكميل شود.
• حدود يك ساعت قبل از عمل آنتي بيوتيك داده شود.
• نواحي مورد عمل در حاليكه بيمار در حالت ايستاده قرار دارد، بر روي بدن مشخص گردند.
• بعضي اوقات از نواحي كه قراراست عمل شوند عكس مي گيرند تا بيمار عكس هاي قبل و بعد از عمل را داشته باشد.
• در اطاق عمل از محلولهاي استريل كننده نظير بتادين استفاده شود.
• بي حسي موضعي تزريق مي شود و بيمار مي تواند آرام بخش خوراكي يا وريدي دريافت نمايد.
• برشها كوچك و در حد ۳/۱ تا ۴/۱ اينچ هستند.
• بيمار IV Line داشته باشد زيرا همراه با چربي مايع نيز از دست خواهد رفت وتعادل بدن بايد برقرار بماند.
• بيمار تحت مانيتورينگ باشد تا فشارخون، ضربان قلب وسطح اكسيژن خون تحت كنترل باشد.
• بيمار به خاطر حركت كانولا فقط احساس خراشيده شدن و مالش خواهد داشت.
• معمولا” بيمار همان روز مي تواند بلند شود، راه رفته و به منزل برود، البته در صورتيكه بيهوشي عمومي نگرفته باشد.

بهبود
• پس از عمل، تا زماني كه درناژ متوقف شود كه بسته به محل حدود چندين روز تا ۲ الي ۴ هفته طول مي كشد، بيمار بايد از لباس چسب يا بانداژ فشاري استفاده كند.
• هر يك تا دو روز بايد بانداژ تعويض شود.
• درن ها و بخيه ها پس از ۵ تا ۱۰ روز يا هر زما نيكه درناژ تخليه شود بايد برداشته شوند.
• درد با داروهاي مسكن معمول كنترل مي شود.
• تورم بعد از دو هفته تا دو ماه فروكش مي كند.
• خونمردگي ها بعد از چند روز تا دو هفته پاك مي شوند.
• بي حسي ممكن است چندين هفته ادامه يابد.
• بعد از چند روز تا چند هفته بسته به نوع عمل مي توان فعاليت را شروع نمود.
نتيجه نهايي يك تا شش ماه پس از جراحي مشخص مي گردد، پس از چند روز تا چند هفته كه تورم برطرف شود بيمار تغييرات قابل توجهي را خواهد ديد.

عوارض جانبي
عارضه جانبي ( Side Effect ) بر خلاف كمپليكاسيون از جهت پزشكي يك مشكل جزئي و خفيف است، هر چند كه مي تواند ناراحت كننده و حتي دردناك باشند.
• خونمردگي : مي تواند در كوتاه مدت دردناك باشد و طي كمتر از چند هفته محو مي شود.
• تورم : طي يك تا دو ماه به تدريج از بين مي رود.
• اسكار : بسته به نوع خاص عمل اندازه آن فرق مي كند و بايد طي چند هفته از بين برود. باقي ماندن اسكار يك مسئله شخصي است و تا حدي به وراثت فرد بر مي گردد. در بعضي افراد، بهبود اسكار ممكن است يك سال به طول انجامد.
• درد : درد گذراست و با داروهاي مسكن معمولي بهبود مي يابد.
• بي حسي : گاهي اوقات براي چند هفته باقي مي ماند.
• محدوديت حركت : بسته به نوع عمل دارد.

عوارض احتمالي جدي تري عبارتند از :
• واكنشهاي آلرژيك به بيهوشي : اكثر موارد ليپوساكشن با بي حسي لوكال انجام مي شود، بنابراين از خطرات بيهوشي عمومي اجتناب مي شود.

• عفونت : هر زماني كه بدن بريده يا سوراخ شود، باكتريها مي توانند نفوذ كرده و عفونت ايجاد كنند. در حين ليپوساكشن، سوراخهاي كوچك متعددي به عرض تقريبا: ۳/۱ اينچ براي ورود كانولا ايجاد مي شود.

• آسيب پوستي : اكثر جراحان بر روي لايه هاي عمقي چربي كار مي كنند تا از زخمي شدن پوست علاوه بر زخمهاي ناشي از ورود كانولا جلوگيري كنند.

• گاهي اوقات ممكن است كانولا بافت زير پوست را تخريب نمايد و به شكل ظاهري لكه دار بر روي سطح پوست تظاهر كند.

• نكروز پوستي از عوارض نادر است و پوست ناحيه نكروزه از بين مي رود. باكتريها مي توانند به اين ناحيه تهاجم كنند.

• سوراخ شده يك ارگان داخلي : از آنجائيكه كانولا در معرض ديد جراح نيست، گاهي اوقات باعث آسيب يك ارگان داخلي مي شود، مثل روده ها در حين ليپوساكشن كم، چنين صدمه اي مي تواند به كمك جراحي اصلاح شود ولي در موارد نادري ممكن است كشنده باشد.

• نا منظمي قوام پوست : گاهي اوقات پوست ممكن است بصورت برجسته و ناهموار به نظر برسد كه ناشي از برداشت غير يكنواخت چربي يا الاسيستي ضعيف پوست مي باشد. روند ترميم در افراد مختلف متفاوت است و در بيماران مسن تر سير بهبودي آهسته تر و نا كامل تر مي باشد.

• ترومبوآمبولي و آمبولي چربي : اگر چه ليپوساكشن از نظر ترومبوآمبولي يك جراحي كم خطر محسوب مي شود ولي نبايد خطر آنرا ناديده گرفت.

• سوختگي ها : گاهي اوقات حركات كانولا مي توانند باعث سوختگي هاي اصطكاكي بر روي پوست يا اعصاب شوند. علاوه بر اين، در UAL ، گرماي ناشي از دستگاه اولتراسوند مي توانند موجب آسيب پوست يا بافتهاي عمقي شود.

• مسموميت با ليدوكائين : در روش فوق مرطوب يا توري كه حجم زيادي از مايع تزريق مي گيرد و يا در هنگامي كه مايع غلظت بالايي از ليدوكائين دارد ممكن است ميزان ليدوكائين نسبت به بدن فرد افزايش يابد. مسموميت با ليدوكائين در ابتدا موجب گزگز و خواب آلودگي و در نهايت تشنج و بدن بال آناختلال هوشياري و قفسه سينه و تنفسي شود.

• عدم تعادل مايعات : چون بافت چربي مقادير زيادي مايع دارد كه در ليپوساكشن برداشته مي شود و نيز جراح در حين عمل، بخصوص در ليپوساكشن توري، مقادير زيادي مايع تزريق مي كند خطر بهم خوردن تعادل مايعات بدن وجود دارد. اين اتفاق ممكن است بعد از عمل و زماني كه بيمار در منزل است روي دهد. اگر مقدار مايع باقيمانده در بدن زياد باشد، قلب، ريه ها و كليه ها تحت تاثير قرار مي گيرند.ب آلودگي و در نهايت تشنج و بدن بال آناختلال هوشياري و قفسه سينه و تنفسي شود.

• عدم تعادل مايعات : چون بافت چربي مقادير زيادي مايع دارد كه در ليپوساكشن برداشته مي شود و نيز جراح در حين عمل، بخصوص در ليپوساكشن توري، مقادير زيادي مايع تزريق مي كند خطر بهم خوردن تعادل مايعات بدن وجود دارد. اين اتفاق ممكن است بعد از عمل و زماني كه بيمار در منزل است روي دهد. اگر مقدار مايع باقيمانده در بدن زياد باشد، قلب، ريه ها و كليه ها تحت تاثير قرار مي گيرند.